ین پرندگان می‌تواننداز ۷۶cmتا ۸۶cm یا (۲۹٫۹-۳۹٬۹اینچ)رشد کنند و وزنی معادل ۹۰۰ تا ۱۳۰۰ گرم (۲-۳ پوند) داشته باشند. ظاهر این پرنده را رنگ آبی در ناحیه بال و دم، رنگ آبی تیره در قسمت زیرین منقار، رنگ سبز در قسمت پیشانی و رنگ زرد طلایی که دیگر نقاط بدن پرنده را پوشانده تشکیل شده‌است. منقار پرنده رنگی سیاه داشته و قدرت بسیاری برای خرد کردن دانه و آجیل‌های سخت دارد. چهره پرنده برهنه و سفید رنگ بوده و گاهی اوقات از شدت هیجان به رنگ صورتی تغییر رنگ می‌دهد. خطوط منظمی از پرهای کوچک سفید و سیاه در حاشیه چشم در چهره برهنه پرنده این گونه را متمایز می‌کند. تنوع بسیار کمی در طیف رنگی بالها وجود دارد. بعضی از پرندگان بیشتر به رنگ نارنجی متمایل بوده و برخی دیگر نیز متمایل به رنگ زرد تیره به ویژه در ناحیه سینه هستند.این مورد آخر بیشتر در پرندگان ترینیداد و منطقه کارائیب دیده می‌شود به نظر می‌رسد که این موضوع به دلیل عوامل محیطی است.ماکائو آبی طلایی از منقار قدرتمند خود برای شکستن دانه‌ها و پوسته سخت آجیل‌ها و همچنین برای بالا رفتن از درختان استفاده می‌کنند.
تولید مثل
ماکائو آبی و زرد بطور کلی پرندگان اجتماعی هستند. لانه‌های خود را در حفره‌های درخت می‌سازند و به طور معمول ماده ۲ یا ۳ تخم می‌گذارد و ۲۸ روز بر روی آنها می‌خوابد. جوجه‌های پردار ۹۰ روز پس از خارج شدن از تخم، لانه را ترک می‌کنند.
نگهداری بعنوان حیوان خانگی
ماکائو آبی و زرد از جمله پرندگانی هستند که بسیاری خواهان نگهداری از آنها هستند.این ویژگی تا حدودی به دلیل ظاهر و توانایی قابل توجه آنها در سخن گفتن خلاصه می‌شود. با این حال این پرنده نسبتاً فضای زیادی را برای فعالیت و توجه بسیار زیادی را بیش از حیوانات سنتی خانگی مانند سگ و گربه مطلبند. آنها بسیار باهوش و اجتماعی بوده و برای کسانی که بتوانند نیازهای پرنده را برآورده سازند و توجه زیادی را معطوف به وی کنند طوطی حیوان خانگی مناسبی است. ماکائو آبی و زرد انس و الفت بسیاری با صاحب خود می‌گیرند. (در اصطلاح به یکدیگر خو می‌گیرند) در فصل جفت گیری تمایل به تهاجم دارند (به طور معمول ۸-۶ هفته ابتدای فصل بهار) ماکائو آبی طلایی حتی تمایل به فریاد و ایجاد صدای بلند دارند. برقراری ارتباط آنها با یکدیگر در طبیعت نیز به خصوص در گروههای بزرگ با صداهای بلند می‌باشد. جویدن و خراب کاری بخشی از رفتار طبیعی آنها می‌باشد و در اسارت نیز انتظار می‌رود. با توجه به اندازه بزرگ آنها نیاز به فضای فراوان برای پرواز بوده که درآن به جست و خیز و پرواز بپردازند. با توجه به پروژه اعتماد جهانی طوطی محوطه نگهداری از این پرنده نباید کم تر از۱۵متر(۵۰ فوت) طول داشته باشد. آنها نیاز به رژیم غذایی متنوعی دارند. رژیم غذایی دانه به تنهایی مشکلات سلامتی مانند کمبود ویتامین را در پی دارد. نمونه‌ای از یک رژیم غذایی مناسب شامل مخلوطی از دانه‌ها، آجیل‌ها و میوه‌های خشک شده به همراه سبزیجات تازه (سبزی و ریشه) و میوه به طور منظم در برنامه غذایی می‌باشد.همچنین می‌توان به عنوان خوراکی‌های تشویقی برای خو گرفتن با صاحب انسان از غذاهای سالمی نظیر ماکارونی، نان و... استفاده نمود.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: طوطی
.: Weblog Themes By Pichak :.
تبادل لینک هوشمند 